Jak ludzie mogą znaleźć się na Księżycu do 2030 roku
Misja Apollo 11, która miała miejsce w 1969 r., wypełniła zobowiązanie prezydenta Johna F. Kennedy’ego podjęte we wrześniu 1962 r. dotyczące wylądowania człowieka na Księżycu przed upływem dekady. NASA zapowiedziała, że w ciągu najbliższych dziesięciu lat zamierza stworzyć stałą osadę ludzką na Księżycu. Dzieje się tak po ponad 50 latach od pierwszego lądowania na Księżycu. Nawet przy tak wysokim celu idea długoterminowej kolonizacji Księżyca jest pełna wyzwań.
Gdzie się osiedlić to pierwsza kwestia. Najlepsza lokalizacja jest prawdopodobnie blisko jednego z biegunów ze względu na wydłużony cykl dnia i nocy Księżyca. Zaproponowano dwie konkretne lokalizacje: Mount Malapert i krawędź krateru Peary. Uważa się, że z szerokim, gładkim lądowiskiem i fragmentami uporczywego cienia Mount Malapert jest nasycony wszczepionym wodorem i helem. Cztery górskie regiony zwane „szczytami wiecznego światła” otaczają krater Peary z szeroką, płaską topografią. Obszar ten oferuje stałą temperaturę i dostęp do energii słonecznej.
Problem z zakwaterowaniem pojawia się po wybraniu miejsca. Istnieją dwie opcje: biokopuły na powierzchni lub podziemne tunele lawowe. Ta pierwsza zapewnia lepszą ochronę przed zderzeniami meteorytów i promieniowaniem słonecznym, które na Księżycu jest około 200 razy silniejsze niż na Ziemi. Ten ostatni zapewnia wygodniejszy dostęp i transport, oprócz psychologicznych zalet przebywania na zewnątrz. Najbardziej prawdopodobna przyszłość łączy oba te elementy. Dzięki tej kombinacji regolit posłuży jako główny materiał budowlany, a konstrukcje księżycowe będą budowane z połączenia druku 3D i regolitu.
Osada księżycowa potrzebuje żywności i energii, jak każde inne miasto na Ziemi. Woda została podzielona na wodór i tlen w celu wytworzenia paliwa do napędu, a energia słoneczna jest potencjalnym źródłem energii. Żywność będzie początkowo musiała zostać przywieziona z Ziemi. Jednak sztuczna produkcja żywności i uprawy hydroponiczne nadal będą stanowić problem. Włączenie kilku agencji kosmicznych i ludzi, w tym bogatych, takich jak Elon Musk i Jeff Bezos, będzie wymagało starannych rozważań prawnych i praktycznych.
Obecnie Księżyc jest regulowany Traktatem o Przestrzeni Kosmicznej z 1966 r. Traktat ten zabrania narodowemu posiadaniu przestrzeni kosmicznej i uznaje ją za otwartą do eksploracji i użytkowania przez wszystkie rządy. Traktat będzie wymagał renegocjacji i rozszerzenia. Będzie to uwzględniało wiele interesów narodowych i kulturowych. Ponadto musi uwzględniać konsekwencje prawne posiadania przez ludzi bogactwa i władzy całych narodów.
Trudności związane z przetrwaniem przy grawitacji jednej szóstej i 250 000 mil od Ziemi należy również rozwiązać fizycznie i psychicznie. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna gości astronautów od prawie roku, ale Księżyc stwarza nowe trudności. Nie jest na przykład jasne, w jaki sposób nasz układ sercowo-naczyniowy i układ mięśniowo-szkieletowy przystosowałyby się do znacznie zmniejszonej grawitacji. Psychologowie wyrażają zaniepokojenie samotnością, astrofobią i strachem przed samą przestrzenią.
