W tym dniu w historii, 15 listopada 1956 roku, Elvis debiutuje na dużym ekranie w filmie „Love Me Tender

Król rocka pojawił się na scenie popkultury w 1956 roku z pięcioma przebojami nr 1, pierwszymi krajowymi występami w telewizji i filmie oraz nieustanną trasą koncertową.

Elvis Presley, król rock’n’rolla, zakończył najbardziej niezwykły rok w historii popkultury wydaniem swojego pierwszego filmu w tym dniu, 15 listopada 1956 roku.

Film „Love Me Tender” – i Elvis jako aktor – zebrał tylko słabe recenzje. Ale film pomógł zmienić przełomową gwiazdę nagrań w multimedialną ikonę, która do dziś jest uwielbiana na całym świecie, 45 lat po jego śmierci w wieku 42 lat.

„Oceniając Presleya jako aktora, nie jest nim” – pisał wówczas o filmie magazyn Variety.

„Nie żeby to robiło wielką różnicę. Są cztery piosenki i dużo Presleyowych zawijasów wrzuconych na dobrą sprawę”.

„Love Me Tender” zadebiutował wśród wielkich fanfar w Paramount Theatre na Times Square w Nowym Jorku.

Presley, który miał wtedy zaledwie 21 lat, zagrał w westernie z czasów wojny secesyjnej rolę Clinta Reno, mężczyzny uwikłanego w trójkąt miłosny z bratem weteranem Konfederacji.

Elvis wystąpił jeszcze w 30 innych filmach fabularnych.

„Przez wiele lat był jednym z głównych bohaterów Hollywood i jednym z najlepiej opłacanych aktorów” – czytamy na stronie internetowej Graceland, domu Presleya w Memphis.

„Po pierwszym filmie Elvisa, wydanym w 1956 roku, nastąpiły jego dwa najbardziej uznane przez krytykę filmy, 'Jailhouse Rock’ (1957) i 'King Creole’ (1958), które stały się klasykami swojej epoki”.

Presley eksplodował na amerykańskiej, a następnie światowej scenie popkultury w 1956 roku w błyskotliwym meteorycznym wzroście, którego nie doświadczył żaden inny artysta ani wcześniej, ani później.

W tym samym roku wydał niesamowitą liczbę pięciu piosenek, które znalazły się na szczycie listy przebojów Billboardu: „Heartbreak Hotel”, „I Want You, I Need You, I Love You”, „Don’t Be Cruel”, „Hound Dog” i tytułowy utwór filmu „Love Me Tender”.

Elvis spędził prawie połowę 1956 roku – 25 tygodni – z piosenką nr 1 Billboardu.

W niezwykle rzadkim przykładzie atrakcyjności „Don’t Be Cruel” i „Hound Dog” znalazły się również na szczycie list przebojów zarówno country, jak i R&B.

Elvis umieścił 12 innych piosenek na liście Billboard 100 w tym samym roku, podczas gdy zagrał 143 koncerty w 79 miastach, według strony Elvis History Blog.

Elvis, jedna z niewielu gwiazd w historii powszechnie znana tylko po imieniu, w tym samym roku po raz pierwszy olśnił także w największych programach telewizyjnych w kraju.

„W 1956 roku Elvis Presley zadebiutował w telewizji sześcioma występami w programie 'Stage Show’, dwoma występami w 'The Milton Berle Show’, jednym w 'The Steve Allen Show’, w którym zaśpiewał jedną ze swoich nowo nagranych piosenek (’Hound Dog’) i wystąpił w komediowym skeczu, po czym wystąpił dwa razy w konkurencyjnym dla Allena 'The Ed Sullivan Show'” – donosi Graceland.

Ale radio i nagrania to miejsca, gdzie gwiazda Elvisa świeciła najjaśniej.

W ciągu poprzednich dwóch lat wydał kilka mniejszych przebojów, z których najbardziej znany był „That’s All Right, Mama” w 1954 roku.

W marcu 1956 roku pojawił się na krajowej scenie ze swoim pierwszym studyjnym albumem rock’n’rollowym „Elvis Presley”.

Stał się on pierwszym albumem rockandrollowym, który osiągnął numer jeden na krajowej liście sprzedaży płyt, a także pierwszym albumem popowym RCA zarabiającym miliony dolarów” – czytamy w National Museum of American History.

Elvis w 1956 roku przekształcił rock 'n’ roll z undergroundowej formy muzycznej, wykonywanej głównie przez czarnych artystów, w wielkie zjawisko popkulturowe na całym świecie.

Serwis z recenzjami filmowymi Rotten Tomatoes podaje w swojej biografii Presleya: „Jego sukces i magnetyzm zainspirowały mnóstwo przyszłych muzyków, w tym Boba Dylana, Johna Lennona i innych, do postawienia pierwszych kroków w kierunku kariery w rock and rollu.”